Rok nauki, egzaminy na koniec roku, około dwa miesiące wakacji i…. egzamin poprawkowy. Jak sobie z nim radzić? Jak się do niego przygotowywać w czasie, którym w zasadzie powinniśmy odpocząć?
Zacząć dwa tygodnie przed egzaminem przyswajać wiedzę? Nie, bo to już może być za późno i całe wakacje będziemy myśleć, że jeszcze się trzeba nauczyć.
Uczyć się systematycznie przez całe wakacje? Nie, bo przecież chcemy mieć ten czas na zapomnienie o nauce.
Może nauczyć się zaraz na początku wakacji? Też nie, bo i tak później trzeba będzie powtarzać.
Co byśmy nie wybrali, to i tak niedobrze.
Co robić?
Myśl o egzaminie poprawkowym powraca jak bumerang. Chcąc nie chcąc cały czas o nim pamiętamy.
Wybierzmy jednak systematyczność. Fakt, trzeba było ją wybrać zawczasu. Niemniej jednak systematyczność pomaga nam w nauce. Ucząc się systematycznie lepiej przyswajamy wiedzę, podczas gdy ucząc się na ostatnią chwilę poprawimy jedynie swoją pamięć.
Dobrze zacząć się uczyć wcześniej zagadnień które wydają się trudniejsze, by zdążyć je skonsultować, czy doczytać o nich coś więcej.
Powtórki też są ważne po nauce, początkowo częściej, a później coraz rzadziej.
Uczmy się więc systematycznie, powtarzajmy periodycznie, wydłużając później okresy między powtórkami.
Egzamin poprawkowy na ogół jest tym decydującym czy dostaniemy się bez zaległości na kolejny rok. Poprawki zdarzają się w szkole i na studiach. Szkoła na ogół nie daje szansy przejścia do kolejnej klasy po zawaleniu przedmiotu, na studiach można wykupić tzw. warunek i uczęszczać na ten sam przedmiot z niższym rocznikiem przez kolejny rok studiów.
Aby wzbogacić naszą zdolność do nauki na egzamin poprawkowy warto też grać w gry strategiczne, rozwiązywać łamigłówki. Mogą dostarczyć przyjemności a jednocześnie rozbudzą nasz mózg do „łykania” trudniejszych partii wiedzy.
Dobrze znaleźć jakkolwiek czas na naukę, a co jeśli nie zdążymy? Nauka w noc przed egzaminem, choć niepolecana jest możliwa. Wyposażmy się jednak w dobrą procedurę wkuwania, bo trudno mówić o głębszym zrozumieniu w noc przed egzaminem poprawkowym.
Istnieją programy do fiszek, które mogą służyć w zasadzie do powtórek czegokolwiek, na przykład program „Anki”. Jest prosty i intuicyjny w obsłudze i zawiera system powtórek do momentu aż nie zapamiętamy. Jeśli nie mamy motywacji leniwe wpisywanie pomoże nam przynajmniej przeczytać, to co mamy w notatkach, a następnie w sposób losowy możemy to wkuwać.
Pisanie w ogóle oczyszcza umysł porządkując myśli, więc dużo piszmy, przepisujmy, notujmy na sto sposobów. Co napiszemy, to nie musimy już o tym myśleć, że to jest do zapamiętania, nie plącze się to nam po głowie. Przez pisanie po prostu wiemy co trzeba się nauczyć.
Następnie mówmy do siebie. Mówienie ułatwia koncentrację na tym o czym mówimy. Jeśli wymawiamy dane rzeczy na głos, większe prawdopodobieństwo, że na dłużej zatrzymamy przy nich i uwagę i nasze myśli nie będą krążyć wokół innych spraw.
Rysujmy. Spróbujmy narysować to co mamy do nauki. Pobudzimy wyobraźnię przestrzenną, a w przypadku problemów szybciej je rozwiążemy. Warto rysować swoje myśli, używać strzałek, osi, obiektów, grafów, wykresów. Pomoże to też stworzyć uogólnienie tematu, odpowiedzieć na pytania: „co?”, „gdzie?”, „kiedy?”, „jak?” i „po co?”.
Bądźmy konsekwentni. Jeśli ustanawiamy sobie jakiś cel nauki podzielmy je na na tyle osiągalne i mierzalne kroki, by móc je realizować jeden po drugim.
Piszmy co już osiągnęliśmy. Odhaczenie danego zadania już daje poczucie, że jakąś część celu zrealizowaliśmy. Cele muszą być osiągalne, mierzalne i usytuowane w konkretnym czasie, najlepiej ustawić godzinę początkową, niż narzucać sobie presję czasu. Zacznę coś robić np. o 9:00 o będę to robić przez tyle ile mogę. Jeśli nie możemy się skupić dłużej niż 5 minut, ustalmy sobie 5 minut. To musi być coś osiągalnego. Nauka przez wiele godzin pod rząd jest praktycznie nie możliwa. Jeśli potrzebujemy przerwy co 5 minut, róbmy je. Przerwy też są bardzo potrzebne. Służą jako forma wynagradzania, ale jednocześnie odciążają umysł.
Dla lepszej pracy mózgu pijmy więcej wody. Nawet gdy mamy tendencję picia dużej ilości kaw, wypijajmy wówczas 2 szklanki wody na jedną kawę. O działaniu wody na mózg można mnóstwo poczytać, tak jak i o działaniu wody na zdrowie i lepsze samopoczucie.
Wypracujmy techniki szybkiego czytania. Nie skupiajmy się wpierw na detalach lecz na samych ogólnikach. Można na przykład wykorzystać technikę wskazywania palcem tego co się czyta lub wpierw przed zasadniczym czytaniem zrobić szybki przegląd tekstu wzrokiem. Zadajmy sobie pytania: „co chcemy z tego wynieść?”, „co możemy z tego wynieść?”, „które informacje naprawdę nam są potrzebne?”. Uczmy się zarówno syntezy jak i analizy.
Zadawajmy sobie pytania jak na egzaminie. W system powtórek można wdrożyć naukę w formie pytań i odpowiedzi. Pytania lepiej systematyzują wiedzę i pozwalają na głębsze poszukiwania rozwiązań wielu problemów. Pytając identyfikujemy w ogóle jakie mamy problemy, co nie wiemy i co warto wgłębić.
Podsumowując w procesie przygotowania na egzamin ważna jest systematyczność, periodyczne z wydłużaniem okresowym powtórki (przyda się też dobry program do powtórek), pisanie, mówienie, szybkie czytanie, określenie celu nauki i podzielenie go na cele pomniejsze, by uczyć się krok po kroku zadaniowo. Dodatkowo pomagają też rysunki i dobrze skonstruowane pytania. Dobrze najtrudniejsze partie materiału wybrać na sam początek, a także zapewnić sobie odpoczynek i rozrywkę. Dobry sen przed egzaminem też jest ważny, choć jeśli uczymy się noc przed egzaminem pamiętajmy, że trzeba nastawić się na wkuwanie niż przyswajanie wiedzy. Abstrahując od tych wszystkich ważnych narzędzi potrzebnych w procesie uczenia się, warto dodać, że zdanie egzaminu nie świadczy o naszych umiejętnościach. Można nauczyć się teorii i bardzo dobrze zdać egzaminy a nie radzić sobie w praktyce. Nie walczmy więc za wszelką cenę by tylko zaliczyć. Uczmy się tego co lubimy, a niektórych zagadnień trzeba uczyć się na pamięć (w tak zwana noc przed egzaminem), gdyż nie jesteśmy w stanie wiedzieć wszystkiego.
