Świąd jest uczuciem, które powoduje odruch drapania się. Świąd opierał się wielu próbom zaklasyfikowania go jako jakiegoś rodzaju zmysłowego doświadczenia. Współczesna nauka wykazała, że swędzenie ma wiele podobieństw do bólu i chociaż oba są nieprzyjemnymi doświadczeniami zmysłowymi, ich wzorce reakcji behawioralnych są różne. Ból wywołuje odruch wypróżnienia, natomiast świąd wywołuje odruch drapania.
Ból i świąd mają bardzo różne wzorce reakcji behawioralnych. Ból wywołuje odruch wycofania, a zatem reakcję próbującą chronić zagrożoną część ciała. Świąd w kontraście tworzy odruch drapania, który przyciąga go do uszkodzonego miejsca skóry. Swędzenie wywołuje bodziec obcy pod skórą lub na skórze, a także chęć jej usunięcia. Na przykład reakcja na miejscowe odczucie swędzenia jest skutecznym sposobem na usunięcie owadów ze skóry.
Drapanie tradycyjnie uważane jest za sposób na złagodzenie poprzez zmniejszenie denerwującego wrażenia swędzenia. Istnieją jednak hedoniczne aspekty drapania, ponieważ szkodliwe drapanie byłoby bardzo przyjemne. Może to być problematyczne dla pacjentów z przewlekłymi świądami, takich jak chorzy na atopowe zapalenie skóry, którzy mogą porysować chore miejsca, aż przestaną wywoływać przyjemne lub bolesne odczucia, a nie wtedy, gdy uczucie swędzenia zniknie.
Zdarzenia „zakaźnego świądu” są bardzo częstym zjawiskiem. Nawet dyskusja na temat swędzenia może wzbudzić chęć drapania. Świąd może być czymś więcej niż zlokalizowanym zjawiskiem w miejscu, w którym się drapiemy. Wyniki badań wykazały, że swędzenie i drapanie były indukowane wyłącznie przez bodźce wzrokowe w publicznym wykładzie na temat świądu. Uczucie bólu może być również wywołane w podobny sposób, często poprzez słuchanie opisu o urazie lub samo oglądanie urazu.
Istnieje niewiele szczegółowych danych na temat aktywacji centralnej w przypadku zakaźnego świądu, ale istnieje hipoteza, że istnieje ludzki system neuronów lustrzanych, w którym naśladujemy pewne czynności ruchowe, gdy patrzymy na innych wykonujących to samo działanie. Podobnym zjawiskiem, w którym neurony lustrzane są używane do wyjaśnienia przyczyny, jest zaraźliwe ziewanie.
