Topinambur (słonecznik bulwiasty) to roślina, która jest dobre wartości. Można ją używać w wypadku schorzeń trawiennych oraz sercowo-naczyniowych. Jest też sprawdzonym sposobem na odchudzanie. Ponadto, dzięki obecności inuliny, polecana jest diabetykom, w celu obniżenia poziomu glukozy we krwi. Sprawdź, jakie zadanie ma topinambur oraz wypróbuj sprawdzone przepisy. Topinambur, odmiennie słonecznik bulwiasty (Helianthus tuberosus L.), karczoch jerozolimski czy ziemna gruszka, to roślina spokrewniona ze słonecznikiem zwyczajnym (obie należą do rodziny astrowatych), która wychodzi z Ameryki Północnej. Uprawiali ją Indianie jeszcze w czasach prekolumbijskich. Europejczycy przekonali się o jej wartościach dopiero w okresach wielkich odkryć geograficznych. W Polsce topinambur uprawiany był z 1730 roku.
Topinambur – wartości medyczne oraz odżywcze
Warto wprowadzić bulwy słonecznika bulwiastego do codziennego jadłospisu. Są one dobry nacisk na gospodarkę węglowodanową oraz tłuszczową organizmu. Warzywo usprawnia przemiany energetyczne cukrów oraz tłuszczów. Systematyczne spożywanie bulw przyczynia się do zmniejszenia poziomu cholesterolu LDL we krwi i poprawy wyników krwi. Topinambur przeciwdziała nadciśnieniu oraz za niskiemu ciśnieniu. Bulwy słonecznika bulwiastego mają wartości moczopędne i wywierają pozytywnie na działanie nerek. Systematyczne spożywanie topinamburu pomaga zapobiegać nefropatii oraz hipercholesterolemii. W świetle aktualnej wiedzy bulwy słonecznika bulwiastego potrafią pełnić także funkcję immunostymulatora działając osłonowo na wątrobę. Bulwy słonecznika bulwiastego zawierają szereg witamin oraz minerałów. Warzywo jest źródłem witaminy C oraz witamin z grupy B (B1, B2, PP, B5, B6); minerałów: krzemu, magnezu, fosforu, żelaza, potasu oraz miedzi. Warto jeść je w celu wzmocnienia układu immunologicznego i przeciwdziałania stanom przewlekłego osłabienia. Inulina wchodząca w skład bulw ma dobroczynny nacisk na wzrost dobroczynnej flory bakteryjnej jelit. Bulwy słonecznika bulwiastego mają jej wielkie liczby inuliny. W trakcie pasażu w jelitach substancja ta nie jest trawiona przez enzymy znajdujące się w ciągu trawiennym. Inulina jest przypadkiem błonnika rozpuszczalnego w wodzie. Substancja jest umiejscowiona w jelitach, gdzie pełni funkcję pożywki dla dobroczynnych bakterii Lactobacillus oraz Bifidobacterium. Topinambur pełni więc funkcję prebiotyku. Błonnik wchodzący w skład bulw wspomagają pracę jelit i przeciwdziała zaparciom. W jednej bulwie znajduje się 60 g inuliny, co wystarcza do wykonania jej efektu terapeutycznego. Inulina powoduje zmniejszenie poziomu cukru we krwi. Inulina sprzyja normalizowaniu glikemii w wypadku cukrzycy rodzaju II. Wspomniana frakcja błonnika obniża również insulinooporność. Ucząca się flora bakteryjna stymuluje tzw. system GALT przewodu pokarmowego (Gut Associated Lymphoid Tissue). System GALT składa się ze zorganizowanych kompleksów komórkowych (kępki Peyera oraz samotne grudki chłonne) i rozproszonych komórek zlokalizowanych w blaszce właściwej jelita (limfocyty T oraz B, makrofagi, komórki dendrytyczne) a w nabłonkach pokrywających kosmki jelitowe (limfocyty śródnabłonkowe).