Wodnista biegunka – przyczyny przebieg sposoby leczenia
Wystąpienie wodnistej biegunki może być objawem lekkiej niestrawności bądź poważnej choroby – zawsze, gdy wystąpi, należy zdecydowanie zareagować i mieć na uwadze, że jeśli nie minie do około doby, lepiej będzie skorzystać z pomocy lekarskiej. Najpoważniejszym zagrożeniem jest możliwość szybkiego odwodnienia się – ten rodzaj konsekwencji jest szczególnie droższy dla osób starszych i małych dzieci.
Biegunce często towarzyszą bóle brzucha, gazy, uczucie rozpychania w jelitach, brak apetytu. Gdy trwa dłużej, może wywoływać znaczne pogorszenie samopoczucia, osłabienie. Bywa, że łączy się z nudnościami i wymiotami. Im więcej dodatkowych objawów, tym bardziej prawdopodobne jest, że bezpośrednią przyczyną biegunki jest zatrucie pokarmowe lub inna choroba układu pokarmowego.
Zatrucia pokarmowe, lżejsze i te bardziej poważne, zdarzają się po zjedzeniu czegoś nieświeżego bądź z niepewnego źródła. Są bardzo typowe dla okresu wakacji – pierwsza przyczyna to kontakt z nieznanymi dla siebie bakteriami, które łatwiej niż te znane mogą wywołać zdecydowaną reakcję układu pokarmowego. Druga zakłada spożycie jedzenia przygotowywanego w niezbyt odpowiednich warunkach, więc prawdopodobnie zawierającego bakterie takie jak salmonella.
Biegunka jest objawem choroby lub innego, choćby chwilowego problemu zdrowotnego. Ponieważ jednak jest bardzo dokuczliwa, można ją leczyć doraźnie i jednocześnie skupiać się na znalezieniu i zaleczeniu przyczyn jej wystąpienia. Powszechnie stosuje się środki ziołowe, takie jak miętę lub borówkę. Działają też łatwo dostępne preparaty apteczne, np. Smecta. Ostra, nieprzyjemna biegunka może szybko osłabić i doprowadzić do odwodnienia, jest też problematyczna w życiu codziennym, należy więc w miarę szybko podjąć kurację. Gdy nawraca, warto wybrać się do lekarza rodzinnego, bo być może problemem nie jest zwykła niestrawność, a rozwijająca się choroba jelit, żołądka lub jeszcze innego narządu związanego z układem pokarmowym.
